Het ideaal centraal, wat anders kun je je afvragen. Da’s toch logisch? Dat zou je denken. Maar zo kijkt, denkt en doet niet iedere organisatie. Da’s ook niet gemakkelijk. Dat vraagt om keuzes en vooral om leiderschap bij het naleven van die keuzes. Bah, allebei werkwoorden. Dat kost kruim! Maar het levert ook veel op! Goede keuzes zorgen voor antwoorden op lastige vragen. Een goed uitgewerkt ideaal, als vertrekpunt voor het merk, geeft richting en houvast aan iedereen in de organisatie. En daarbuiten. Want als het herkend en erkend wordt dan staan mensen op. Dan ontstaat er beweging.
“Iedere onstuitbare beweging komt voort uit verlangen”
Maar hoe hangen die zaken nou samen in ons ‘branding-vak’? Hoe verhouden zich arbeidsmarktcampagnes met touch points in een klantreis. Of interne communicatie met reputatiemanagement. Een tijd geleden vond ik antwoord op die vraag. En toen ik het zag dacht ik; had ik dat zelf maar bedacht. De essentie en eenvoud…
Im Beschränkung zeigt sich der Meister
Achteraf was ik niet verrast. De maker, Marty Neumeier, volg ik al jaren. Zijn boeken The Brand Gap en ZAG blinken ook uit in eenvoud en essentie. Hoe ik het plaatje moet noemen weet ik niet. Is het een model? Een visie? Een overzicht? Anyway, het maakt voor ons en onze klanten duidelijk hoe zaken samenhangen. Dat je eigenlijk niet anders dan geïntegreerd naar branding kunt kijken. Binnen is buiten en perceptie is realiteit.
Mijn oude baas in Düsseldorf zei wel eens tegen me ‘im Beschränkung zeigt sich der Meister’. In 1988 begreep ik dat niet helemaal, nu wordt het steeds duidelijker. Als je zaken niet tot de essentie en eenvoud terug kunt brengen dan kun je niet verwachten dat anderen het zomaar begrijpen. Iets wat onze sector nog wel eens vergeet in het enthousiasme rondom technologie en data.
